کد مطلب:47305 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » قرآن

از ديدگاه قرآن، چه كسي اهل نجات خواهد بود؟ لطفاً با توجه به امرِ توبه توضيح داده شود.

از ديدگاه قرآن كريم، راه نجات در سه اصل اساسي، خلاصه ميشود; توبه و بازگشت به سوي خدا، ايمان; آن هم ايماني كه شامل اعتقاد به همة مقدسات باشد; يعني از ايمان به خدا و صفات او گرفته، تا ايمان به قيامت، حساب، جزا، كتب آسماني، انبياي الهي و اوصياي آنها.

و سوم عمل صالح، كه ميوة درختِ بارور، و پر ثمرة ايمان است; زيرا ممكن است گاهي اوقات، اعمال صالح از بعضي انسانهاي غير مؤمن سرزند، ولي مسلماً ريشهدار، پايدار و گسترده نيست، چرا كه از انگيزههاي عميق الهي سرچشمه نميگيرد، و از جامعيت برخوردار نيست. و به همين دليل است كه هر جا در قرآن كريم، سخن از عمل صالح آمده، همراه آن، ايمان نيز ذكر شده است.

قرآن كريم در سوره قصص، آيه 67، به اين سه اصل اشاره كرده، ميفرمايد: فَأَمَّا مَن تَابَ وَ ءَامَنَ وَ عَمِلَ صَـَـلِحًا فَعَسَيََّ أَن يَكُونَ مِنَ الْمُفْلِحِينَ ; اما كسي كه توبه كند و ايمان آورد و عمل صالح انجام دهد، اميد است از رستگاران باشد.

و در جاي ديگر ميفرمايد: فَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّـَـلِحَـَتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلاَكُفْرَانَ لِسَعْيِهِي وَ إِنَّا لَهُو كَـَتِبُونَ ;(انبيأ،94) هر كس چيزي از اعمال را به جا آورد، در حالي كه ايمان داشته باشد، كوششهاي او ناسپاسي نخواهد شد، و ما تمام اعمال آنها را مينويسيم ]تا دقيقاً همه پاداش داده شود[. قابل توجه اين كه در اين آيه، همانند بسياري ديگر از آيات قرآن، ايمان و عمل صالح، به عنوان دو ركن اساسي براي نجات انسانها ذكر شده است، ولي با اضافه كردن كلمة من كه براي تبعيض است، اين مطلب را بر آن ميافزايد كه انجام تمام اعمال نيز شرط نيست، حتي اگر افراد با ايمان، بعضي از اعمال صالح را انجام دهند، با اهل نجات و سعادتند.

و اين مطلب در سورة عصر، واضحتر و آشكارتر بيان شده است: وَ الْعَصْر # إِنَّ الاْ سًِنسَـَنَ لَفِي خُسْر # إِلآالَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّـَـلِحَـَتِ وَ تَوَاصَوْاْ بِالْحَقِّ وَ تَوَاصَوْاْ بِالصَّبْرِ ; به عصر سوگند، كه انسانها همه در زيانند، مگر كساني كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند و يكديگر را به حق سفارش كرده، و يكديگر را به شكيبايي و استقامت توصيه نمودهاند. در اين سوره، تنها كساني اهل فلاح و رستگاري هستند و جزء زيانكاران محسوب نميشوند، كه ايمان و عمل صالح، توصيه به حق و حقيقت، و توصيه به صبر و استقامت، چهار شاخصة ممتاز آنان باشد.